adamın biri yolda yürürken omuzumu dürttü. dönüp baktım. "ben artık kimseye inanmam" dedi. cevap vermedim. zaten bir şey sormamıştı. ben de kadının tekine domates uzattım.
bunun üzerine babam pembe bıyıkları olduğunu söyledi. defterime "kafam gidecek ben burada kalıp onu bekleyeceğim" diye not düştüm.
Cuma, Ağustos 18, 2006
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
kafanı beklerken diyorum, en çok ellerin yorulur. niye mi? çünkü bekleyen el en çok saça gider, en çok alna.. düşünmek için: beklemek mi sancılı kavuşmak mı?
kafam gidecek diyorum.
biliyosun kafa gidince de geriye ne saç kalır ne alın.
eller kendi kafalarının çaresine bakarlar o zaman.
yanlış anla(şıl)maların tümüne iletişim denir.
Yorum Gönder